روغن سازان دست از رانت خواری برداند/شرکت های روغن ساز به شکلی غیر قانونی در قیمت لوبکات دست می برند

فرزین سوادکوهی-گزارشگر نفت خبر: این بده بستان ها در حالی صورت می گیرد که مدیران ارشد این شرکت ها با دست بردن در قیمت پایه لوبکات تحویلی، تقاضا می کنند تا به آنها تخفیف داده شود تا سود آنها –به تعبیر خودشان-معقول از آب در بیاید!

ناصر عاشوری، دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت هم بیکار ننشسته و از این لابی گری ها پرده برداشته و می گوید این کار ناصواب در شرایطی انجام می شود که مقام معظم رهبری بر تقویت بخش خصوصی تاکیدی ویژه دارند اما صاحبان شرکت های فوق قانون ها را زیر پا می گذارند و کسی از آنها نمی پرسد که با کدام مجوز قیمت لوبکات پالایشگاهی را با تغییر فرمول خریداری می کنند؟ پالایشگاه ها پیش از این تحت مدیریت دولت بودند و سود و زیان آن‌ها نیز به دولت بازمی‌گشت.

اما اکنون، با واگذاری این واحدها به بخش خصوصی بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی، سهامداران مختلفی از جمله دارندگان سهام عدالت، افراد تحت پوشش تأمین اجتماعی و صندوق‌های بازنشستگی در آن‌ها سهیم هستند اما تغییر مالکیت های فعلی، گویا فضا را برای سو استفاده برخی از شرکت های کوچک پالایشی مهیا کرده که نزدیک به 60 درصد لوبکات تحویلی را تحت عنوان صادرات،در حقیقت به خارج قاچاق می کنند.

عاشوری می گوید که طبق مصوبات مجلس و دولت، فرآورده‌های ویژه‌ای مانند لوب‌کات در اختیار پالایشگاه‌ها قرار دارد و قیمت‌گذاری آن‌ها نیز به عهده این واحدهاست. پس بی تردید پالایشگاه‌ها وظیفه قیمت‌گذاری را به انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت واگذار کرده‌اند اما شایسته نیست این انجمن هم تحت فشار صاحبان این شرکت ها قرار بگیرد .

عاشوری با اشاره به اینکه پالایشگاه‌ها بودجه دولتی دریافت نمی‌کنند و هزینه‌های جاری، تعمیرات و طرح‌های توسعه‌ای خود را از محل فروش همین فرآورده‌های ویژه تأمین می‌کنند، تاکید می کند که خوراک اصلی شرکت‌های روغن‌ساز، لوب‌کات است. به منظور جلوگیری از افزایش تصاعدی قیمت‌ها، ستاد تنظیم بازار مقرر کرده که لوب‌کات تنها در اختیار چهار شرکت بزرگ روغن‌ساز قرار گیرد و این شرکت‌ها آن را با قیمت پایه از پالایشگاه‌ها خریداری کنند.

با این حال این شرکت ها به سودهای معقول بسنده نمی کنند و با زیاده خواهی رانت گونه باز هم سود بیشتر طلب می کنند. باید به یاد داشته باشیم که که در آخرین بررسی‌ها، میانگین سود ۹ ماهه این شرکت‌ها ۲۵ درصد بوده است؛ به‌طوری‌که شرکت نفت بهران ۴۸ درصد، سپاهان ۳۳ درصد، ایرانول ۱۹ درصد و شرکت نفت پارس ۱۷ درصد سود داشته‌اند.

این در حالی است که میانگین سود کل پالایشگاه‌های کشور ۷ درصد بوده است.

عاشوری این شرکت ها را به باد انتقاد گرفته است و می گوید :در شرایط جنگ اقتصادی این شرکت ها با چقدر سود راضی می شوند؟ 5 درصد؟ 10 درصد 20 یا 30 درصد؟ واقعا چقدر؟چگونه ممکن است این شرکت ها در روز روشن چنین رانتی را برای خود موجه می دانند و مصرف کننده با درآمد ناچیزش باید تاوان این زیاده خواهی را بدهد؟

دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت باز هم تقاضا دارد این شرکت ها از این زیاده خواهی ها دست بردارند و به همان سود 25 درصدی خود قانع باشند.آنها از محل همان چه که به آن عنوان صادرات داده اند راضی باشند و احترام بنگاه داری خصوصی را نگه دارند و مردم را بیش از این درگیر گرانی بیشتر محصولات روانکار نکنند.

 انتهای پیام