دستیار اجتماعی رییس جمهور با اشاره به مسئولیت اجتماعی «باج به ذی‌نفعان بی‌حق؛ ربیعی: این حرام اجتماعی است

نفت خبر: در همایش تجارب مسئولیت اجتماعی در ایران که امروز ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴ در سالن علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد، دکتر علی ربیعی با لحنی صریح و انتقادی از وضعیت نگران‌کننده مسئولیت اجتماعی در کشور پرده برداشت. او با تأکید بر این‌که «پول مسئولیت اجتماعی، پول تبلیغات دولت‌ها نیست» گفت: «دولت‌ها حتی حق ندارند برای جبران کسری بودجه خود از ردیف مسئولیت اجتماعی برداشت کنند. هر اقدامی که صرفاً برای جلب رضایت ذی‌نفعانِ بی‌حق و رأی‌آوران باشد، حرام اجتماعی است.»

ربیعی با نگاهی آسیب‌شناسانه خاطرنشان کرد: «مسئولیت اجتماعی در ایران به گروگان رفتارهای غلط و عادات نادرست افتاده و باید آن را از چنگ ذی‌نفعان غیر، نجات داد. این مفهوم شریف، نباید در گرداب ریاکاری و نمایش‌های بزک‌شده گم شود.»

وی با اشاره به فقدان یک روایت منسجم از مسئولیت اجتماعی افزود: «هنوز ما به تعریف دقیق، جامع و عملیاتی از این مفهوم نرسیده‌ایم. در یک‌سو شرکت‌هایی قرار دارند که مسئولیت اجتماعی را بدون چارچوب، ارزیابی و اثربخشی دنبال می‌کنند و در سوی دیگر، نهادهایی که آن را به ابزاری برای تبلیغات یا حتی باج‌دهی تبدیل کرده‌اند.»

ربیعی هشدار داد: «وقتی مسئولیت اجتماعی به خیریه، کارآفرینی نمایشی یا ابزار کسب محبوبیت سیاسی تقلیل می‌یابد، دچار ابتذال می‌شود. این یک مسئولیت درون‌سازمانی است، نه ویترین نمایش. نباید شرکت‌ها را به اجبار در منگنه انجام آن گذاشت، بلکه باید به آن به‌عنوان یک تفکر، یک ارزش انسانی و یک باور نهادینه نگریست.»

او همایش‌های گذشته را به نقد کشید و گفت: «در دوره‌هایی، همایش‌ها صرفاً برای نمایش برگزار می‌شدند؛ لوح‌های زرین و سیمین اهدا می‌شد و چند مقام مسئول دعوت می‌کردند تا به آن مشروعیت دهند. اما امروز، این همایش باید فهرستی از آن‌چه مسئولیت اجتماعی نیست ارائه دهد و مرزهای واقعی آن را روشن کند.»

دکتر ربیعی در پایان با اشاره به تدوین آئین‌نامه‌ای ملی برای مسئولیت اجتماعی گفت: «در دولت، آیین‌نامه‌ای به‌عنوان سند راهبردی این حوزه در حال تدوین است که دو محور اصلی آن تنظیم‌گری و توان‌افزایی است. این سند، شرکت‌ها را به ارائه گزارش‌های پایداری مسئولیت اجتماعی ترغیب خواهد کرد و گامی به سوی تعهد ساختاری خواهد بود، نه تعارف فرمی.»

وی تأکید کرد که گفتمان مسئولیت اجتماعی نباید فقط در کلاس‌های دانشگاه یا جلسات مدیران گم شود، بلکه باید در بطن جامعه، در پیوند با عدالت اجتماعی و گفت‌وگوی صادقانه و شفاف، معنا یابد.