تاسیسات دریایی در اغما

حال و روز شرکت تاسیسات دریایی این روزها خوب نیست. کارکناش ناراضی اند و هر روز یا جلوی صندوق نفت یا در لابی شرکت تجمع میکنند. مدیریت تازه شرکت با انبوهی از مشکلات این شرکت را تحویل گرفته است اما جالب است تیم رسانه ای و تبلیغاتی مدیریت سابق هنوز مدعی است و کوس انالحق میزند. در فضایی که مدیران نفتی امروزی معمولا در خصوص اسب زین کرده ای که تحویل گرفته اند سکوت میکنند.

بررسی های نفت خبر نشان میدهد که تاسیسات دریایی در دو مدیریت سابق چه دوران زهیری و چه شیوا سیر قهقهرا را در پیش گرفته بود. ما همان زمان زهیری به شدت منتقد عملکرد او بودیم بعد از او هم دوره شیوا این شرکت سرپا نشد که نشد اما در رسانه ها طوری وانمود کردند که گویی با دوران طلایی تاسیسات دریایی روبه رو بودیم. در شرکتی که شناور سی مستر دوسال است در بندر لنگه خوابیده است وتکان نخورده است. شناوری که یکی از افتخارات و ارزندگی های صنعت آفشور کشور است. این در حالی است که سه سال است تقریبا به هیچ یک از پیمانکاران تاسیسات دریایی پرداختی نشده است و طلب های انباشته از شرکت کمر شکن است. در صورتهای مالی سال گذشته تاسیسات دریایی هزار و هشت صد میلیارد زیان انباشته ثبت کرده است، اما اینها در رسانه های شیوا دوست، یا پایداری چی اصلا بیان نمیشود. این یک حقیقت آشکار است که صنعت آفشور ایران در دولت سیزدهم نابود شد. اتفاق سوم آذر 1401 که سکو برداری فاز 12 میرفت به یک فاجعه عظیم در تاریخ آفشور جهان ختم شود، آبروی مهندسی و عملیاتی تاسیسات دریایی را برد. شرکتی که بانی لوله گذاری اولین فاز پارس جنوبی در ایران بود و این حرفه را در ایران بومی کرد و رکوردهای جهانی را نیز لمس کرد. اما با مدیریت زهیری و شیوا به خرابه بدل شد. جایی که روزگاری محل جذب بهترین مهندسان سازه و دریایی ایران بود اکنون بیش از ۷۰ نفر از پرسنل موثر و فنی اش را که جایگزینی تک تک آنها هزینه بر و زمان بر است، از دست رفته اند. بنا بر اطلاعات به دست آمده، طی ۴ سال گذشته ۳ پروژه به مبلغ ۲۰۳ میلیون دلار به شرکت تاسیسات واگذار شده که هر سه پروژه زیر قیمت است. زیر قسمت یعنی 11 درصد زیر قیمت پایه و برآورد اولیه کارفرما. یعنی تقریبا بیست میلیون دلار ضرر. 

بیش از یک سال و نیم است که شناور عظیم و غول پیکر اوشینیک منتظر انتقال به حوضچه است برای تعمیرات اساسی.

 هیچ اقدامی صورت نگرفته تا آماده عملیات باشد، یعنی هم سی مستر و هم اوشنیک دو شناوری که میتوانند با عملکرد روزانه شان هر شرکتی را نجات دهند عملا دو سال است بیکار خوابیده اند. در دوره شیوا، حدود ۱۰۵ میلیون دلار طی ۱۱ ماه مدیریت شیوا وارد شرکت شده است اما حتی یکی از شناورها تعمیر اساسی نشده و شناور سی پرل (ابوذر ۱۱۰) که در حوضچه ایزوایکو برای تعمیر خوابیده است اما 9 ماه است که بدلیل پرداخت نکردن هزینه اجازه خروج شناور را نمی دهند.