فراز و فرودهای قیمت نفت در سایه تنش‌های آمریکا و ونزوئلا و مازاد عرضه جهانی نفت

به گزارش تجارت نیوز، قیمت نفت در هفته‌ای که گذشت فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرد و تحت‌تاثیر مجموعه‌ای از عوامل متضاد اقتصادی و ژئوپلیتیکی نوسان داشت. از یک‌سو، انتظارات نسبت به کاهش نرخ بهره در آمریکا و تشدید تنش‌ها در برخی مناطق نفت‌خیز، در مقاطعی از قیمت‌ها حمایت کرد و از سوی دیگر، نگرانی‌ها درباره مازاد عرضه جهانی، بازگشت بخشی از تولیدات متوقف‌شده و چشم‌انداز مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین فشار کاهشی بر بازار وارد کرد. هم‌زمان، گزارش‌های نهادهای بین‌المللی انرژی و تحولات مربوط به سیاست‌های پولی و عرضه نفت کشورهای تولیدکننده، بازار را وارد فضای نااطمینانی کرد.

دوشنبه ۱۷ آذر؛ رشد قیمت تحت تاثیر انتظارات پولی و ریسک ژئوپلیتیک
در معاملات روز دوشنبه، قیمت نفت افزایش یافت و به بالاترین سطح خود در حدود دو هفته گذشته رسید. نفت برنت دریای شمال با ۰.۱۳ درصد افزایش به ۶۳ دلار و ۸۳ سنت و نفت وست تگزاس اینترمدیت آمریکا به ۶۰ دلار و ۱۵ سنت در هر بشکه رسید.

عامل اصلی این رشد، انتظار بازار برای کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو آمریکا بود. سرمایه‌گذاران معتقد بودند کاهش نرخ بهره می‌تواند رشد اقتصادی را تقویت کرده و تقاضا برای نفت را افزایش دهد. هم‌زمان، نگرانی‌ها درباره تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، به‌ویژه تهدید عرضه نفت روسیه و ونزوئلا، فضای حمایتی برای قیمت‌ها ایجاد کرد و منجر به افزایش قیمت شد.

سه‌شنبه ۱۸ آذر؛ بازگشت نگرانی مازاد عرضه
قیمت نفت در روز سه‌شنبه کاهش یافت و روند صعودی روز قبل متوقف شد. نفت برنت به ۶۲ دلار و ۳۴ سنت و نفت آمریکا به ۵۸ دلار و ۶۹ سنت رسید.

مهم‌ترین دلیل افت قیمت، ازسرگیری تولید نفت عراق در میدان قرنه غربی ۲ بود که یکی از بزرگ‌ترین میادین نفتی جهان محسوب می‌شود. این خبر احتمال اختلال در عرضه نفت عراق را عملا از بین برد و نگاه بازار را دوباره به سمت مازاد عرضه جهانی و ضعف تقاضا هدایت کرد. در کنار آن، ادامه بحث‌ها درباره مذاکرات صلح روسیه و اوکراین نیز فشار کاهشی بر بازار وارد کرد.

چهارشنبه ۱۹ آذر؛ ثبات نسبی در سایه انتظار بازار
در معاملات روز چهارشنبه، قیمت نفت تقریبا بدون نوسان قابل‌توجه باقی ماند. نفت برنت حدود ۶۲ دلار و ۳ سنت و نفت آمریکا نزدیک به ۵۸ دلار و ۳۷ سنت معامله شد.

در این روز، بازار نفت میان دو نیروی متضاد گرفتار بود. از یک‌سو نگرانی فزاینده درباره مازاد عرضه مانع افزایش قیمت‌ها می‌شد و از سوی دیگر، ریسک‌های عرضه نفت روسیه هنوز به‌طور کامل از بین نرفته بود. همچنین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی درباره ثبت رکورد جدید تولید نفت آمریکا، فشار روانی مضاعفی بر بازار وارد کرد و مانع شکل‌گیری روند صعودی شد.

پنج‌شنبه ۲۰ آذر؛ افزایش قیمت از محل ریسک عرضه ونزوئلا
در روز پنج‌شنبه، قیمت نفت اندکی افزایش یافت. نفت برنت به ۶۲ دلار و ۴۴ سنت و نفت وست تگزاس اینترمدیت به ۵۸ دلار و ۷۸ سنت رسید.

عامل اصلی این رشد، توقیف یک نفت‌کش مرتبط با صادرات نفت ونزوئلا توسط آمریکا بود که احتمال اختلال بیشتر در عرضه نفت این کشور را برجسته کرد. علاوه بر آن، داده‌های اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان داد ذخایر نفت خام بیش از انتظار کاهش یافته است. هم‌زمان، کاهش ۲۵ واحدی نرخ بهره آمریکا نیز با تضعیف دلار، چشم‌انداز تقاضا برای کالاهایی مانند نفت را بهبود بخشید.

جمعه ۲۱ آذر؛ رشد روزانه، افت هفتگی
در معاملات روز جمعه، قیمت نفت افزایش یافت اما در مقیاس هفتگی همچنان کاهشی باقی ماند. نفت برنت با ۰.۶۹ درصد رشد به ۶۱ دلار و ۷۰ سنت و نفت آمریکا با ۰.۷۵ درصد افزایش به ۵۸ دلار و ۳ سنت رسید.

نگرانی از تشدید فشار آمریکا بر صادرات نفت ونزوئلا عامل اصلی رشد روزانه قیمت بود. با این حال، خوش‌بینی سرمایه‌گذاران نسبت به احتمال دستیابی به توافق صلح میان روسیه و اوکراین باعث شد بازار در مجموع هفته را با کاهش به پایان ببرد. همچنین اختلاف دیدگاه میان اوپک و آژانس بین‌المللی انرژی درباره تراز عرضه و تقاضا، منجر به بی‌ثباتی بیشتر در بازار شد.

شنبه ۲۲ آذر؛ افزایش محدود در ادامه افت هفتگی
در معاملات روز شنبه، قیمت نفت اندکی افزایش یافت، اما نتوانست کاهشی که از ابتدای هفته رخ داده بود را جبران کند. نفت برنت به ۶۱ دلار و ۱۲ سنت و نفت آمریکا به ۵۷ دلار و ۴۴ سنت رسید.

در مجموع، مازاد عرضه جهانی و احتمال صلح میان روسیه و اوکراین اثر قوی‌تری نسبت به ریسک‌های ژئوپلیتیکی داشتند. گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی مبنی بر مازاد عرضه چندمیلیون بشکه‌ای در سال آینده، انتظارات کاهشی بازار را تقویت کرد؛ هرچند تنش‌های آمریکا و ونزوئلا و حملات پهپادی به زیرساخت‌های نفتی روسیه همچنان به‌عنوان عوامل حمایتی بالقوه مطرح بودند.

در نگاه کلی، روند قیمت نفت در این هفته کاهشی بوده است. گرچه در برخی روزها افزایش‌های مقطعی مشاهده شد، اما این رشدها دوام نداشتند و نتوانستند مسیر کلی بازار را تغییر دهند.

عامل نخست این روند نزولی، تقویت انتظارات درباره مازاد عرضه جهانی بود؛ به‌ویژه پس از بازگشت تولید عراق و پیش‌بینی‌های نهادهای بین‌المللی درباره عرضه بیش از تقاضا. این موضوع باعث شد نگرانی‌های سمت عرضه تا حد زیادی کاهش یابد.

عامل دوم، امید به پیشرفت مذاکرات صلح روسیه و اوکراین بود. بازارها این احتمال را در نظر گرفتند که در صورت تحقق توافق، بخشی از نفت تحریم‌شده روسیه به بازارهای جهانی بازگردد و فشار نزولی بیشتری بر قیمت‌ها وارد کند.

در مقابل، عواملی مانند کاهش نرخ بهره آمریکا، تنش‌های واشنگتن و ونزوئلا و حملات به زیرساخت‌های نفتی روسیه نقش افزایش مقطعی داشتند که البته تشدید درگیری‌ها می‌تواند به افزایش بلندمدت منتهی شود.