اهداف استیضاحی که منتفی شد

داوود حشمتی، تحلیلگر نفت خبر: جریان پایداری که در دوره قبل وزارت نفت را در اختیار داشت، از همان روزهای اول کمر به تخریب این وزارتخانه بسته تا ضربه ای که فکر می کنند اساسی است به دولت، وارد کند. 

تلاش که البته برای کشاندن وزیر نفت به استیضاح آغاز شده بود، با شکست روبه رو شد. علی‌اصغر نخعی‌راد، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شورا‌ها خبر داد که استیضاح وزیر نفت به این دلیل متوقف شد که «نتیجه بررسی‌ها در کمیسیون انرژی مشخص شود» به گفته او «درموضوع سوخت نیروگاهی تخلف بین دستگاهی رخ داده است.» در حقیقت او تایید می کرد که انداختن مشکل به گردن وزارت نفت صحیح نیست و سمت دیگر ماجرا که نیروگاه ها باشد باید مورد بررسی قرار بگیرند تا مشخص شود آیا از دستورالعمل شورای عالی امنیت ملی در مرداد ماه امسال تخطی کرده بودند یا نه؟

قرار است کمیسیون مجلس نتایج این بررسی ها را در صحن علنی مطرح کند. در آن روز البته فرصت بیشتری برای واکاوی موضوع ناترازی انرژی زمستان امسال شاید فراهم شود. البته به تعبیر درست محسن صفایی فراهانی «ناترازی عنوان محترمانه‌ای است که آن را برای رفتار بدون برنامه کشور انتخاب کردند» در واقع این ضعف مدیریت های به ارث رسیده از دولت سیزدهم بود که در حال خودنمایی است. 

با این حال تلاش برای کشاندن وزیر نفت به مجلس از دو جنبه قابل بررسی و تحلیل است. 

اول: ضربه زدن به دولت و ایجاد آشفتگی در داخل و خارج با دو هدف روشن: 

1- ضربه زدن به فروش نفت ایران و ایجاد نابسامانه در حوزه درآمدهای دولت آنهم در ماه های پایانی سال. آنها به خوبی می دانند که حذف وزیر نفت می تواند چگونه حتی در قیمت گذاری نفت ایران در جهان موثر باشد. گزارش های اخیر نشان میدهد با وجود فراز و فرودهای بسیاری در سال 2024 دولت توانست قیمت نفت را در همان 73 دلار برای هر بشکه حفظ کند. طبیعتا حذف هر وزیر در این حوزه می تواند چگونه به قیمت های نفت ایران آسیب وارد کند. این بی ثبات قیمت نفت ایران راهم دستخوش تغییر می کند. 

2- نمایش چهره بی ثبات از دولت که مهمترین وزارتخانه آن با سرپرست اداره شود و یا اینکه بتوانند گزینه مورد نظر خود را بر این وزارتخانه مسلط کنند. 

دوم: پوشاندن عملکرد مدیریتی سابق در نفت

به نظر میرسد هنوز در مورد نحوه فروش نفت در گذشته وارد هیچ فرآیند بررسی و گزارشی نشدیم. فراموش نکنید بابک زنجانی ها تازه در دی ماه 92 و 5 ماه بعد از شروع به کار دولت حسن روحانی برملا کشف شد.

هنوز فرصت بررسی ادعاهایی که در مورد 18 میلیار دلار سرمایه گذاری داخلی و پروژه هایی با رقم نجومی 40 هزار میلیارد در حوزه مسئولیت های اجتماعی مهیا نشده است. 

ابتدای همین امسال بود که اوجی اعلام کرده بود «نزدیک ۴٠ همت در پروژه‌های عام‌المنفعه در حوزه‌های مختلف به دولت کمک کرده‌ایم.» هنوز هیچ کس راجع به نحوه هزینه کرد این 40 هزار میلیارد اطلاعی ندارد. 

همچنین 15 خرداد سال 1402 بود که جواد اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم در هشتمین سیمنار بین‌المللی اوپک گفته بود: «هدف‌گذاری ما جذب ۲۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌ در صنعت نفت ایران طی هشت سال آینده است و در ۲۰ ماه گذشته، ۴۰ میلیارد دلار قرارداد با شرکت‌های داخلی و خارجی امضا کردیم.» 

 اینها تنها چند نمونه از اقدامات جریان نزدیک به جلیلی در نفت است. آیا آنها قصد دارند به هر نحو ممکن به قدرت بازگردند؟ زمان نتیجه کار آنها را ثابت می کند. 

انتهای پیام/