پارسا ملکی، نفت خبر: گروه AD Ports و شرکت Nimex Terminals قراردادی کلیدی برای احداث اولین ترمینال خصوصی مایعات گاز طبیعی (LNG) و گاز مایع (LPG) در بندر خلیفه ابوظبی امضا کردند. این پروژه با سرمایه‌گذاری بیش از ۳۰ میلیارد درهم امارات معادل حدود ۸ میلیارد دلار آمریکا، ظرفیت‌های لجستیکی امارات را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد و به تحقق اهداف گذار به انرژی پایدار این کشور یاری می‌رساند.
بندر خلیفه یکی از مراکز لجستیکی پیشرو در منطقه، در نیمه اول سال ۲۰۲۵ میلادی رکورد قابل توجهی را به ثبت رساند و با جابه‌جایی بیش از ۳.۶۲ میلیون TEU کانتینر، رشد ۲۱ درصدی را در مقایسه با دوره مشابه سال قبل تجربه کرد. این دستاورد جایگاه این بندر را به عنوان موتور محرک تنوع‌بخشی اقتصادی امارات تقویت می‌کند.
با این حال وابستگی اقتصاد این کشور به منابع نفت و گاز کماکان چشمگیر است. بر اساس تازه‌ترین آمار صندوق بین‌المللی پول، حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد از درآمدهای دولت امارات از این منابع تأمین می‌شود. در همین راستا، امارات متحده عربی با تعهد به اهداف «Net Zero 2050»، برنامه‌های خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را شدت بخشیده و در این مسیر، سوخت‌های انتقالی همچون LNG و LPG را به عنوان راهکارهای کلیدی مورد توجه قرار داده است.
برنامه زمان‌بندی پروژه نشان می‌دهد که توسعه این طرح در قالب فازهای پنج‌ساله انجام خواهد شد و عملیات اولیه آن تا نیمه سال ۲۰۲۸ آغاز می‌شود. بر این اساس ترمینال LNG تا سال ۲۰۳۱ و ترمینال LPG تا سال ۲۰۳۳ به ظرفیت کامل عملیاتی خود دست خواهند یافت.
از نظر سرمایه‌گذاری گروه AD Ports مبلغی حدود ۱.۳ میلیارد درهم را به توسعه زیرساخت‌های دریایی اختصاص داده، در حالی که Nimex Terminalsحدود ۲.۶ میلیارد درهم برای احداث مخازن سرمایه‌گذاری خواهد کرد. منابع مالی این پروژه عظیم، بر اساس برآوردهای اولیه، از ترکیب سرمایه سهامداران و تسهیلات بانکی تأمین می‌شود.جزئیات دقیق‌تر این تأمین مالی هنوز از سوی طرفین قرارداد منتشر نشده است.
شرکت Nimex Terminals که در سال ۱۹۹۰ در لندن تأسیس شده، یک نهاد خصوصی با تمرکز بر تجارت پتروشیمی و ذخیره‌سازی خشکی از طریق زیرمجموعه خود نیم اویل، فعالیت می‌کند. سهامداران این شرکت را سرمایه‌گذاران خصوصی از اروپا و آسیا تشکیل می‌دهند، اما عدم شفافیت کافی در ساختار مالکیت آن، ارزیابی دقیق ریسک‌های پروژه و نقش‌آفرینی بازیگران خارجی را با ابهام مواجه ساخته است.
در عرصه رقابتی بازار انرژی منطقه، این پروژه با چالش مواجهه با غول‌های انرژی مانند قطر و عمان روبروست. قطر که عنوان بزرگترین صادرکننده ال‌ان‌جی جهان را در اختیار دارد، از مزیت هزینه تولید پایین‌تر بهره می‌برد. در چنین فضای رقابتی استراتژی امارات برای این پروژه نه بر محور قیمت‌گذاری، بلکه بر پایه ایجاد مزیت رقابتی از طریق کارایی لجستیکی، ارائه خدمات ارزش‌افزوده و دستیابی به بازارهای هدف مشخص تمرکز خواهد یافت.
از منظر زیست محیطی گزارش‌های معتبر آژانس بین‌المللی انرژی و اداره اطلاعات انرژی آمریکا حاکی از آن است که سوخت‌های ال‌ان‌جی و ال‌پی‌جی می‌توانند میزان انتشار دی‌اکسید کربن را در مقایسه با نفت و زغال‌سنگ بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهند. با این حال کارشناسان هشدار می‌دهند که ارزیابی کامل مزایای اقلیمی این سوخت‌ها مستلزم توجه به پدیده «فرار متان» در سراسر زنجیره تأمین است.
متان که بر اساس گزارش آژانس محیط زیست اروپا دارای پتانسیل گرمایشی ۸۴ برابری نسبت به دی‌اکسید کربن در بازه بیست ساله است، می‌تواند مزیت نسبی گاز طبیعی را به طور محسوسی کاهش دهد. به همین دلیل موفقیت زیست‌محیطی این پروژه در گرو به کارگیری فناوری‌های پیشرفته برای پایش و کنترل انتشار متان خواهد بود.
در بعد بازارسازی تمرکز این پروژه بر بازار پرظرفیت آسیا به عنوان بزرگترین مصرف‌کننده ال‌ان‌جی جهان، فرصت‌های تجاری قابل توجهی ایجاد می‌کند. اما این فرصت با چالش وابستگی به نوسانات اقتصادی قدرت‌های بزرگ آسیایی از جمله چین، ژاپن و کره جنوبی همراه است که مدیریت هوشمندانه این ریسک را از طریق تدوین راهبردهای کارآمد می‌طلبد.
در همین رابطه، مقامات ارشد پروژه بر اهمیت این ابتکار عمل تأکید کرده‌اند. محمد جمعه الشامسی، مدیرعامل گروه AD Ports، این توافق را گامی محوری در توسعه بندر خلیفه و پیشبرد راهبردهای انرژی پایدار امارات توصیف کرده است. سعید المزروعی مدیرعامل خوشه بنادر، و عزمات محمود، رئیس اجرایی نیمکس، نیز بر نقش این همکاری در خلق ارزش افزوده و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید تأکید نموده‌اند.
پیش‌بینی می‌شود با تکمیل موفقیت‌آمیز پروژه تا سال ۲۰۳۳، بندر خلیفه به کانون اصلی تجارت ال‌ان‌جی و ال‌پی‌جی در منطقه آسیا-خاورمیانه تبدیل شود. البته تحقق این چشم‌انداز بلندپروازانه به مدیریت مؤثر ریسک‌های ژئوپلیتیکی، دستاوردهای فناورانه و ثبات بازارهای جهانی انرژی وابسته است. این توافق تاریخی، نمادی از عزم جدی امارات برای نوآوری در حوزه انرژی به شمار می‌رود و در صورت موفقیت می‌تواند به الگویی برای پروژه‌های مشابه در سطح جهانی تبدیل شود.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
